Een bocht in de Euvelgunnerweg gezien naar het zuiden. Het water aan de linkerkant is overigens een bermsloot en niet de Hunze.

Wegen langs de Hunze

Het deel van de Hunze dat rond de stad Groningen kronkelde moet regelmatig buiten zijn oevers zijn getreden. Niet alleen bij hevige regenval op de Hondsrug maar ook bij (hoge) vloed in de Waddenzee. Mede daarom werd de sterk meanderende rivier deels gekanaliseerd door meanders af te snijden. Maar dit was niet afdoende om het lage achterland te beschermen tegen het wassende water. Om deze reden werden in de middeleeuwen dijken langs de oostzijde van de Hunze opgeworpen. Erg hoog zullen ze niet geweest zijn, maar ze vormden toch een aaneengesloten 'beschermingswal' die ruwweg van Waterhuizen tot aan Noorderhogebrug moet hebben gelopen. Met het bouwen van deze wal kwamen ook nieuwe landwegen tot stand al zullen ze in eerste instantie niet veel meer geweest zijn dan een karrespoor.

Na 1400 (toen via het gegraven Schuitendiep het Groningse hunzewater door de stad werd omgeleid) werd de oostelijke beschermingswal rond de stad minder belangrijk voor de waterhuishouding. Maar ze bleef van belang voor het verkeer over land. We mogen er vanuit gaan dat de huidige wegen langs de oostzijde van de Hunze nog grotendeels dezelfde dijkloop volgen.

We kennen deze wegen nu onder de namen Oude Roodehaansterweg, Euvelgunnerweg, Regattaweg en Pop Dijkemaweg.

De Euvelgunnerweg kenmerkt zich nog het meest als rivierdijkweg vanwege zijn bochten. Het dankt zijn naam aan het gehucht Euvelgunne dat in de jaren 1970 nagenoeg verdween vanwege de aanleg van het gelijknamig industrieterrein.
De Regattaweg bij Oosterhogebrug was het noordelijkste stukje Euvelgunnerweg maar kreeg later (met het tussen 1866 en 1876 gegraven Eemskanaal als zuidgrens) zijn huidige naam.
Ook de Pop Dijkemaweg volgt de loop van de dijk. Door de afsnijding van de grote 'oosterhamrik meander' is het zuidelijk deel nagenoeg recht maar het meer bochtige karakter van het noorderlijke deel verraad de loop van de rivier. Het heette voorheen Hogeweg maar is na de tweede wereldoorlog vernoemd naar brugwachter Pop Dijkema die in april 1945 met gevaar voor eigen leven een brug sloot om de opmars van de Canadezen richting Delfzijl mogelijk te maken.

Pop Dijkemaweg